คุณภาพของอากาศในที่ทำงานหรือสำนักงานนั้นมีผลกระทบที่สำคัญต่อแรงงานในด้านฟังก์ชันการรับรู้ รวมถึงระยะเวลาในการตอบสนองและความสามารถในการใช้สมาธิ และอาจส่งผลต่อ Productivity อีกด้วย
Harvard T.H. Chan School of Public Health ได้ทำการศึกษากลุ่มตัวอย่างเป็นเวลา 1 ปีในสำนักงาน 6 ประเทศหลากหลายสาขา ไม่ว่าจะเป็นวิศวกรรม การลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์ สถาปัตยกรรม และเทคโนโลยี พบว่าการเพิ่มขึ้นของปริมณความเข้มข้นของอนุภาพละเอียด PM2.5 และอัตราการไหลเวียนของอากาศที่ต่ำลง (วัดปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์) นั้นเกี่ยวข้องกับการตอบสนองที่ช้าลงและลดความแม่นยำในการทดสอบการรับรู้เป็นชุด นักวิจัยได้เพิ่มหมายเหตุไว้ว่าพวกเขาสังเกตฟังก์ชันการรับรู้ที่ผิดเพี้ยนไปเกี่ยวข้องความเข้มข้นของ PM2.5 และคาร์บอนไดออกไซด์ในสภาพแวดล้อมของพื้นีท่ปิด
รายงานการศึกษาปัญหามลภาวะส่วนใหญ่เกิดขึ้นกับพื้นที่ภายนอกอาคาร มีการวิจัยจำนวนไม่มากนักที่ดำเนินการสำหรับพื้นที่ภายในอาคารแม้ว่าจะเป็นที่ยอมรับกันว่า PM2.5 นั้นสามารถเจาะผ่านเข้ามายังพื้นที่ปิดในอาคารได้เช่นกัน
กลุ่มตัวอย่างนี้มาจากประเทศจีน อินเดีย เม็กซิโก ไทย สหราชอาณาจักนและสหรัฐอเมริกา ผู้เข้าร่วมการเก็บข้อมูลมีอายุระหว่าง 18 – 65 ปี ทำงานอย่างน้อย 3 วันต่อสัปดาห์ในอาคารสำนักงาน โดยสถานที่แต่ละแห่งจะมีเซนเซอร์ตรวจจับความเข้มข้นของมลภาวะเจ้าปัญหาทั้ง 2 แบบ Real-time นักวิจัยได้ทำการทดสอบ 2 รูปแบบภายใต้สภาวะที่มลภาวะนั้นอยู่ต่ำกว่ามาตรฐานและสูงเกินกว่ามาตรฐาน โดยการทดสอบแรกเป็นการให้แรงงานระบุสีที่แสดงของคำที่แสดง ซึ่งเกี่ยวข้องกับความเร็วและการมีสมาธิ ในการทดสอบที่สองเป็นการทดสอบทางคณิตศาสตร์พื้นฐานเพื่อวัดความเร็วและความทรงจำ
การทดสอบชี้ว่าเมื่อ PM2.5 และคาร์บอนไดออกไซด์เพิ่มขึ้นปฏิกริยาตอบสนองต่อการทดสอบสีภาพจช้าลง และความแม่นยำก็ไดรับผลกระทบด้วยเช่นกัน ในการทดสอบทางตัวเลข การศึกษาชี้ให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของคาร์บอนไดออกไซด์โดย PM2.5 ไม่เพิ่มขึ้นจะเกี่ยวข้องกับระยะเวลาในการตอบสนอง ยิ่งทำให้เห็นได้ชัดเจนว่าเมื่อความเข้มข้นของมลภาพวะเพิ่มขึ้นยิ่งทำให้ผลการทดสอบที่กำหนดไว้ผิดพลาดมากยิ่งขึ้นด้วย
ที่มา:
Hsph.havard.edu
